بدهی ها در حسابداری

دارایی های ثابت

دارایی های ثابت یا بلند مدت به آن دسته از دارایی ها گفته می شود که اولا هم راستا با فعالیت های واحد اقتصادی خریده شود و مورد استفاده قرار گیرد. ثانیا عمری بیشتر اط یک سال داشته باشد، مانند:

زمین : شامل زمین هایی که ساختمان کارخانه و شرکت در آن قرار دارد.

ساختمان : مانند ساختمان اداری و تولیدی

ماشین آلات و تجهیزات تولیدی : مانند دستگاه چاپ در چاپخانه

ابزار آلات : مانند آچار ، پیچ کوشتی و چکش

تاسیسات : شامل تاسیسات گرمایشی و سرمایشی و آب و برق و گاز

وسایل نقلیه : مانند وانت کامیون و اتومبیل و ... که برای حمل و نقل افراد و کارگران و یا کالاهای تولیدی و فروش موسسه از آن استفاده می شود.

اثاثیه و منصوبات : مانند میز و صندلی و مبلمان و کامپیوتر و یخچال و فرش و تلوزیون و دستگاه کپی و فکس

حساب استهلاک دارایی های ثابت : این حساب معرف کاهش در حساب دارایی های ثابت در گذر زمان به خاطر فرسایش آنها می باشد.

بدهی ها

بدهی ها خود به دو دسته بزرگ تقسیم می شوند :

الف) بدهی های کوتاه مدت (جاری)

ب) بدهی های بلند مدت

بدهی هایی که در طول دوره تسویه آنها از یک سال مالی یا یک سال طول می کشد، زیر مجموعه بدهی های کوتاه مدت قرار می گیرند. مانند چک ها و حساب های دفتری که تا کمتر از 12 ماه تسویه شوند.اما بدهی هایی که بیشتر از یکسال طول بکشند، تحت عنوان «بدهی بلند مدت» شناخته می شوند

 و اما انواع بدهی های جاری و بلند مدت :

الف) بدهی های کوتاه مدت (جاری): کلیه بدهی های تحت این سرفصل باید کمتر از 12 ماه تسویه گردند.

1) حساب های پرداختنی تجاری : یعنی حساب های نسیه ای که ما از دیگران داریم و در قبال خرید کالا و یا خدمت از سوی ما به وجود می آید. نام دیگر و معروف این نوع حساب ها «بستانکاران» می باشد، لازم به ذکر است این بدهی ها باید تا قبل از یک سال تسویه گردند.

2) اسناد پرداختنی تجاری : یعنی چک و سفته و دیگر اشکال اسناد مالی که ما به دیگران داده ایم؛ بابت خرید کالا و یا مواد اولیه شرکت ضمنا این موارد از این جهت «تجاری» نامیده می شوند که ارتباط مستقیم با تولید و محصول اصلی شرکت دارند؛ یعنی کلیه حساب های نسیه و اسناد مالی اعم از چک و سفته و برات که صرفا برای تولید محصول به کار می رود.

جهت اخذ دیپلم رسمی می توانید از مهارت های این رشته استفاده کنید

مشاوره رایگان

3) حساب ها و اسناد پرداختنی غیرتجاری : شامل کلیه حساب های نسیه و چک و سفته و برات که بابت خرید کالا و یا خدمتی که مرتبط با محصول و تولید کارخانه نبوده؛ لیکن بار مالی آن به شرکت می رسد، مانند:

دریافت سپرده حسن انجام کار توسط کارفرما

مالیات تکلیفی

حق بیمه های پرداختنی به اداره بیمه

حقوق پرداخت نشده به کارکنان (حقوق پرداختنی)

اجاره پرداخت نشده و معوق به مالک (اجاره پرداختنی)

4) پیش دریافت از مشتریان : یعنی درست مقابل پیش پرداخت قرار دارد. پیش پرداخت به مبالغی گفته می شود که دیگران بابت خرید کالا یا خدمات از ما به ما پرداخت می کنند و چون معمولا تا قبل از یک سال تسویه میشود، زیر مجموعه «بدهی های جاری» قرار می گیرند.

5) حصه جاری وام های بلندمدت : به آن بخشی از مبلغ وام و بهره اش گفته ��ی شود که تا یک سال پس از تاریخ دریافت می بایست، باز داده شود.

مثالا اگر وامی به مبلغ 6000000 ریال، 6 ساله، دریافت نموده ایم و هر ساله می بایستی،1،000،000ریال با بهره اش را بازپرداخت نمائیم، اصل و بهره امسال و سال بعد که مجموع 2،000،000 ریال اصل و مضاف بر آن بهره آن می باشد که با نرخ های مشخص محاسبه می شود «حصه جاری وام» تلقی شده و در ترازنامه در قسمت «بدهی های جاری» می آید و مابقی در «بدهی های بلندمدت»

مطالبات مشکوک الوصول چیست؟

در تجارت بسیار اتفاق می افتد که چکی در تاریخ سررسید پاس نمی شود و صادر کننده چک یا متواری و یا غیرقابل دسترس است؛ به این نوع طلب ها یا مطالبات اصطلاحا «مطالبات مشکوک الوصول» می گویند.

ب) بدهی بلند مدت : همان طور که از نام آن پیداست، مربوط به بدهی هایی می شود که تسویه آنها بیشتر از یک سال طول می کشد، مانند:

چک ها، سفته ها و اسناد بانکی پرداختی که تسویه آنها بیشتر از یک سال طول بکشد.

اوراق قرضه دولتی

وام هایی با اقساط بیشتر از یک سال سررسید

بدهی به اداره دارایی بابت مالیات سال های گذشته که با یک برنامه زمانی به سالهای آینده انتقال یافته اند.

ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان که بعد از سنوات و سال های متمادی کارگری و خدمت در دوران بازنشستگی یا اخراج و یا فوت و... به آنها پرداخت می شود.

پیش دریافت هایی که انجام خدمت یا کالا در آنها از طرف ما بیشتر از یک سال باری مشتری طول می کشد مانند پیش دریافت پیمانکاری که ساخت مثلا یک واحد آپارتمانش سه سال طول بکشد.

ضمنا اوراق قرضه دولتی، اسنادی که توسط دولت صادر شده و بهره معینی را در فواصل مشخصی مثلا هر سه ماه یا شش ماه یا بیشتر پرداخت می نمایند و سررسید آنها معمولا چندساله و بلندمدت می باشند.

  سرمایه

سومین آیتم از معادله یا فرمول حسابداری «سرمایه » می باشد، همان طور که قبال توضیح دادیم، سرمایه برابر است با دارایی ها منهای بدهی ها، سرمایه بسته به نوع فعالیت یک بنگاه تجاری و اقتصادی می تواند شامل آیتم های زیر باشد:

سود یا زیان انباشته : یعنی سود و زیانی که در طول سال ها توسط صاحابان سرمایه دست نخورده باقی مانده و برداشت نشده است.

آورده نقدی یا غیرنقدی صاحبان سرمایه و موسسه : که مثلا می تواند مبلغی پول و افتتاح یک حساب بانکی به نام شرکت باشد تا خرید ساختمان و وسایل نقلیه و شرکت و...

حساب برداشت : که شامل برداشت های مستقیم صاحبان موسسه از اموال و دارایی های شرکت می باشد برداشت مستقیما سرمایه را کم می کند.

حساب سود و زیان سال جاری : یعنی سود یا زیان حاصل از کسر شدن هزینه های یک دوره مالی از درآمدهای آن دوره مالی.

گاهی مواقع برای به دست آوردن سرمایه پایان دوره به صورت مجزا ، از فرمی به نام «صورت حقوق صاحبان سرمایه یا سهام» استفاده می شود.

میتوانید برای دریافت اطلاعات بیشتر جهت اخذ دیپلم حسابداری به صفحه دیپلم حسابداری مراجعه کنید.