مرحله دوم: غربالگری ایده ها
غربالگری ایده ها در واقع به مفهوم انتخاب ایده های مناسب. اما آیا به راستی تنها انتخاب ایده مناسب کافی است؟
در حقیقت ما در این مرحله به دنبال انتخاب هوشمندانه هستیم و این معنی توانایی دیدن انتهای مسیر در همین ابتدا می باشد.
برای هر چرایی باید یک چگونه ای هم وجود داشته باشد.
ما به یک ابزار برای رسیدن به این ایده هوشمندانه و آینده نگر احتیاج داریم که آن را با «امکان سنج» معرفی می کنیم.
امکان سنجی: قبل از شروع به تولید یک محصول یا اجرای یک ایده، لازم است شرایط انجام پذیر بودن آن را بررسی کنید، تا بتوانید به تصمیم مطلوب برسید.
«امکان سنجی»، در مفهوم ساده و اولیه، بررسی شرایط و اوضاع است.
سه حوزه اصلی در امکان سنجی به شرح زیر می باشد:
- امکان سنجی بازار
- امکان سنجی فنی
- امکان سنجی اقتصادی
امکان سنجی بازار: تا زمانی که احساس نیاز برای افراد به وجود نیاید محصولی با استقبال رو به رو نخواهد شد. نکته قابل توجه آن است که تنها احساس نیاز، برای خرید یا تولید کافی نیست؛ لازمه خرید محصول، خواست و در نهایت توانایی فرد است.
بازاریابی، دربرگیرنده همه عواملی است که سازمان می تواند با در نظر گرفتن آنها بر میزان تقاضای محصولاتش اثر بگذارد، این عوامل عبارتند از:
- نوع محصول
- مکان عرضه
- قیمت
- ترویج تبلیغات
امکان سنجی فنی:
هدف از بررسی فنی، بررسی تجهیزات و امکانات اولیه برای شروع کار است. بدیهی است بدون وجود امکانات اولیه، دانش شما هم به ثمر نخواهد رسید؛ پس فراهم بودن امکانات (فضا، دانش، نیروی انسانی و...) و ماشین آلات لازمه کار است.
امکان سنجی مالی – اقتصادی:
تصور کنید که شما وضعیت بازا�� و زیرساخت های فنی را بررسی کرده اید و از امکان پذیر بودن آنها مطمئن شده اید. اگر کار خود را آغاز کنید و در میانه راه با کمبود بودجه مواجه شوید چه اتفاقی می افتد؟
بدون شک کار شما متوقف خواهد شد و بدتر آنکه وقت و انرژی صرف شده تا این زمان نیز تلف می شود به طوری که هرچه زمان پروژه طولانی شود هزینه ها افزایش می یابند. پس دانستن شرایط و ضوابط مالی و اطمینان از آن اهمیت زیادی دارد.
مرحله سوم: ساخت نمونه اولیه یا پایلوت
در این مرحله باید یک نمونه اولیه از محصول ساخته شود. زیرا اگر یک نمونه اولیه از محصول وجود نداشته باشد نمیتوان با قطعیت در مورد آن اظهار نظر کرد. نمونه های اولیه می توانند به ج��ی ایده ها نظرات، به آزمایش و ارزیابی پتانسیل بازار به صورت درست و عینی کمک کنند. بسیاری از اختراعات موفق، چندین نمونه اولیه دارند که به تدریج بهبود یافته است. این محصولات قبل از معرفی رسمی به بازار و صرف حجم بالایی از سرمایه نقدی برای تولید، تبلیغ و ترویج، با استفاده از یک گروه کوچک از مصرف کنندگان واقعی توسط شرکت های تولید کننده در مورد آزمون قرار می گیرند.
مرحله چهارم: ثبت اختراع
اختراع در لغت به معنی چیزی از نوع انگیختن، ایجاد کردن، ساختن و از خود در آوردن است و به زبان ساده اختراع را باید راه حل جدید یک مشکل فنی دانست. از دیدگاه برخی، اختراع یک ایده نو است که روش علمی برای حل یک مشکل مشخص در زمینه فناوری ارائه می دهند. اختراعات با سازوکار ثبت اختراع تامین می شود. در حقیقت ثبت اختراع، یک نوع سند حقوقی است که توسط مرجع ذی صلاح به صورت یک دستور مکتوب صادر می شود، به طوری که عموما براساس آن، سمت، حق، انحصار، عنوان یا رتبه ای به کسی یا شرکتی اعطا می شود.
برای اینکه اختراعی ثبت شود اولا باید خود این اختراع دارای ویژگی هایی باشد و ثانیا در زمینه آماده سازی تقاضانامه ثبت اختراع، باید الزاماتی رعایت شود.
شرایط اساسی اختراع عبارت اند از:
- موضوع مناسب
- غیربدیهی بودن
- سودمندی
- نوآوری
مرحله پنجم: تجاری سازی و فروش
معرفی محصول به بازار با هزینه های زیادی در ساخت، تبلیغات و ترویج به همراه خواهد بود. این شرکت است که باید تصمیم بگیرد محصول را درچه زمانی و در چه محدوده ای برای چه کسانی با چه استراتژی هایی رونمایی کند.
فرایند تجاری سازی، همان فرایند انتقال دانش و فناوری از مراکز تحقیقاتی مانند مراکز رشد و پارک های علم و فناوری به صنایع موجود یا کسب و کارهای جدید است. درواقع تجاری کردن، فرایندی است که از طرح کردن و پروراندن یک ایده آغاز می شود و به سمت تولید پیش می رود و در نهایت به فروش آن می انجامد.
راه های تجاری سازی:
- فروش کامل حقوق اختراع
- لیسانس دهی
- سرمایه گذاری مشترک
- تولید و بازاریابی محصول براساس اختراع توسط مالکین
این مقاله بخش اول دارد و می توانید برای مشاهده آن کلیک کنید.
میتوانید برای دریافت اطلاعات بیشتر جهت اخذ دیپلم کامپیوتر به صفحه دیپلم کامپیوتر مراجعه کنید.