شناخت ورزش های مرتبط با طبیعت

شناخت ورزش های مرتبط با طبیعت

انواع ورزش های مرتبط با طبیعت گردی( اسب سواری، اسکی،  ورزش های آبی، ماهی گیری، کوهنوردی، غار نوردی، یخ نوردی، سنگ نوردی، کویرنوردی و ...)

اسب سواری:

سوار کاری از ورزش هایی است که در چند دهۀ اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته است. با این وجود سابقه ای طولانی داشته است و می توان آن را از کهن ترین ورزش ها به شمار آورد. سوار کاری به معنای نشستن بر پشت یک اسب و کنترل حرکات آن می باشد. ویژگی این ورزش این است که انسان و اسب را متحد می سازد. بنابراین موفقیت اسب و سوارکار به ارتباط، اعتماد و احترامی است که آن دو برابر یکدیگر قائل هستند، بستگی دارد. برای شروع به یادگیری سوارکاری نیاز به هیچ دانش و مهاات قبلی نیست.

لوازم مورد نیاز برای ورزش سواار کاری:

کلاه ایمنیی چکمه یا کفش پاشنه دار و ساق بلند. شلوار سوار کاری که باید کشباف باشد اما لباس رسمی سوار کاری در مسابقه علاوه بر شلوار و چکمه و کلاه مناسب لباس مخصوص خود را دارد. معمولا یک ژاکت یه کت مخصوص که روی پیراهن می پوشند.

نژاد های مختلف اسب ها در جهان عبارت از:

کوارتر: در مسابقات وسترن مورد استفاده قرار می گیرد.

آپالوسا: این نژاد به اسب های سرخ پوست معروف است.

شایر: این نژاد از شمال انگلستان ریشه می گیرد و بزرگ ترن نژاد اسب است برای کشیدن درشکه یا گاری استفاده می شده است.

آندالوزین: (اسب اصیل اسپانیایی) در نمایش ها و سیرک ها استفاده می شود.

فریزین:اسب هلندی می باشد. رنگ آنها همیشه سیاه است به همین دلیل به مروارید سیاه معروفند.

پینت:این نژاد از نژاد کوارتر هاست، با این تفاوت که این اسب ها ابلق می باشند.

بارب:این نژاد بسیار قدیمی می باشد و از آفرقای شمالی ریشه می گیرد.

اسب کرد: تیره شرقی اسب نسایی باستانی.

اسب خزر:اسب کوچک کرانه دریای خزر می باشد. معمولأ برای آموزش کودکان استفاده می شود.

اسب اصیل ترکمن: صادرات این اسب به خارج از کشور ممنوع است.

اسب عرب: ( فرس) در مسابقات رژه و کنکورهای زیبای شرکت می کنند.

وسایل کاربردی سوار کاری عبارتند از:

کلگی، انبار، دهانه، دست جلو، زین،که خود زین دارای رکاب، بند رکاب تشکیل شده به علاوه خود زیم، عرق گیر، جل.

جهت اخذ دیپلم رسمی می توانید از مهارت های این رشته استفاده کنید.

مشاوره رایگان

اسکی:

کلمۀ«اسکی» ازکلمه ایسلندی SCIDTH می آید که معنی «کفش برف» را می دهد. بعضی از تارخ نویسان عقیده دارند که حتی مبدا و پیداش اسکی به عصر حجر باز می گردد و حجاری های پیدا شده که بشر را در حال اسکی کردن نشان می دهد. اسکی به عنوان یک ورزش، برای نخستین بار در نروژ شروع شد، در حقیقت شهر « مورگدال» در این کشور به عنوان « مهد ورزش اسکی » شهرت دارد، زیرا این منطقه برای زمان های درازی منطقه بسیار برف گیر بوده است.

انوع ورزش اسکی عبارتند از:

آلپاین:

طی آن اسکی بازان از ارتفاعات کوه به طرف پایین کوه اسکی می کنند که از نظر سرعت و عبور به صورت زیگزاگ از بین چوب های پرچم امتیازاتی  به آنها داده می شود.

مارپیچ و مارپیچ کوچک:

در دامنه شیب انجام می شود و اسکی باز باید از بین چوب های پرچم با حرکات مارپیچ یا زیگزاگ عبور کند.

سرعت یا شوس:

این اسکی با روش آزاد و با سرعت زیاد در یک مسیر مستقیم و بدون پیچ و کنترل انجام می شود.

باله:

نوعی مسابقه در اسکی آزاد است که در آن هر اسکی باز یک عمل با یک حرکت زیبا و جالب باله را با ترنم موسیقی در یک شیب ملایم انجام می دهند.

مسابقه قهرمانی اسکی است که در آن مسابقه دهندگان متجاوز از 20 کیلومتر اسکی صحرایی انجام می دهند. در یک نقطه معین متوقف می شوند، سپس با اسلحه به طرف هدف هایی که در آنجا قرار داده شده است نشانه گیری میکنند، اسکی باز هم که هدف را پیدا کند ولی مدتی برای یافتن آن معطل  شود آن مدت زمان را به عنوان جریمه از امتیاز کلی او کسر می کنند.

اسکی صحرانوردی:

مسافت این مسابقه اسکی 50 کیلومتر است و معمولآ شامل اسکی کردن از فراز و نشیب تپه ها در سطح زمین می باشد.

اسکی دان هیلک:

این مسابقه اسکی 50 کیلومتر است و معمولا شامل اسکی کردن از پایینمی شود. این مسابقه از ارتفاع 610 متری و به طول 1/5 تا 3 مایل انجام می شود. اسکی بازان به فاصله یک یا دو دقیقه از یکدیگر به طرف پایین حرکت می کنند و سریع ترین اسکی باز برنده شناخته می شود.

اسکی آزاد:

در این مسابقه اسکی بازان به طول انفرادی و جدا گانه به روشی که انجام اسکی به کار می برند از داوران امتیاز دریافت می کنند. به طور کلی در اسکی آزاد 3 حرکت انجام می شود:

• الف: فرود از دامنه کوه و دور زدن تپه ها و بر آمدگی ها.
• ب: انجام عملیات باله.
• ج: آکروبات در دامنه کوه و پرش هوایی.

اسکی صحرایی با پرش:

این اسکی همراه با پرش است و بنده، اسکی بازی است که بلاترین امتیاز را دارد و مقام انفرادی او در هر مسابقه در نظر گرفته نمی شود.

پرش با اسکی:

سکوی این پرش معمولآ حدود 90 متر است و اسکی باز با حرکت و سرعت گرفتن از این سکو جدا شده و سپس از پروازی کوتاه به روی بند فرود می آید. در این مسابقه هر چه اسکی باز پرش بیشتری انجام دهد برنده می شود.

میتوانید برای دریافت اطلاعات بیشتر جهت اخذ دیپلم گردشگری به صفحه دیپلم گردشگری مراجعه کنید.