0

درس دوم از فصل 1 کتاب راهنمای عمومی گردشگری-قسمت اول

چهارشنبه, 06 بهمن,1395
درس دوم از فصل 1 کتاب راهنمای عمومی گردشگری-قسمت اول
 

 

در این درس با انواع گردشگری آشنا می‌شیم.

- گردشگری فرهنگی: طبق آمار این نوع 37% از کل گردشگری رو شامل می‌شه و گردشگران به مکان‌هایی می‌رن که درباره‌ی فرهنگ گذشته و حال باشه.

- گردشگری هنری: برای شناخت و آشنایی با هنرهای ملل مردم دیگه مثل موسیقی، رقص، تئاتر، فیلم و...

- گردشگری تاریخی: یکی از مهم‌ترین انواع گردشگری هست و اصلی‌ترین نقش رو در جذب گردشگر داره. هدفش آشنایی با تمدن و آثار تاریخی کشورهاست. برای این هدف به بازدید موزه‌ها، سایت‌های باستانی، بناها و محوطه‌های تاریخی می‌رن. گردشگری تاریخی رو میراث فرهنگی هم می‌نامند.

گردشگری ورزشی: شامل مشارکت در فعالیتهای ورزشی برای انجام ورزش، تمرین، شرکت در مسابقات، تماشای مسابقات، تشویق بازیکنان و اردوهای ورزشی میشه. در گردشگری ورزشی نیاز به شناخت سنت ها و آداب و رسوم کشور و منطقه مقصد نیست.

منافع مستقیم این گردشگری شامل خرید بلیط ورودی و وارد شدن ارز به کشورهاست و سود غیرمستقیم هم ایجاد اشتغال و تبادل فرهنگی بین کشورهای مختلف..

ایران دارای ظرفیتهای زیادی در این زمینه است و میتونه در رشته های بالن سواری و پروازهای تفریحی، دوچرخه سواری، کوهنوردی، بیابانگردی، قایقرانی، اسکی بازی و اتومبیل رانی جذب کنه. ورزش های چوگان، کشتی و ورزش های زور خانه ای و باستانی از ورزش های بومی و سنتی کشور به شمار می رن. این ورزش ها از جنبه های تاریخی، فرهنگی و هنری اهمیت ویژه ای در جذب گردشگران و جهانگردان داخلی و خارجی دارن..

- گردشگری طبیعی (اکوتوریسم): با مشارکت افراد بومی سفر به مناطقی انجام میشه که دارای مناظر زیبا و منابع خاص طبیعیه و با هدف تماشای مناظر و آشنایی با فرهنگ مناطق انجام میشه.

گاهی گردشگری ورزشی یا طبیعی رو هم میشه زیرمجموعه‌ای از اکوتوریسم دونست.

- گردشگری مذهبی: سابقه‌ی تاریخی داره و برای دیدار از جاذبه‌های مذهبی، زیارتگاهها و اماکن مقدس انجام میشه.

مسلمانان 14 قرنه به حج میرن و مرقد پیامبر رو زیارت میکنن. مسیحیان 20 قرنه به زیارت زادگاه حضرت عیسی در بیت اللحم میرن. مرکز مذهبی کاتولیکها در واتیکانه که سالهاست مورد توجه گردشگران مذهبی قرار داره. هندوها هر سال برای پاکسازی معنوی به سواحل رود گنگ میرن.

کشورهای عراق، عربستان، سوریه و شهر مشهد در ایران بیشترین تعداد گردشگر مذهبی رو دارن.

نکتهء قابل توجه اینه که گردشگری مذهبی تنها نوعه که بر موانع آب و هوایی غلبه میکنه یعنی مردم در هر فصلی به زیارت میرن.

جهت اخذ دیپلم رسمی می توانید از مهارت های این رشته استفاده کنید.

- گردشگری سلامت (درمانی): در قرون قبل از میلاد گردشگران یونانی و رومی برای استفاده از چشمه‌های آبگرم شفادهنده به سفر میرفتن.

گردشگری درمانی شامل دو بخشه: درمان به وسیله طبیعت و درمان از طریق خدمات پزشکی

به دلیل تجمع مراکز پزشکی و درمانی، جریان این نوع گردشگری از اطراف به سمت مرکز صورت میگیره.

آمریکا، سوییس، اسراییل و مالزی به عنوان کشورهای دارای امکانات پزشکی پیشرفته شناخته شدن.

عده‌ای برای انجام اعمال جراحی با هزینه کمتر دست به سفر میزنن و ایران جزء کشورهاییه که از این قبیل توریستهای سلامت زیاد داره.

اصطلاحی هست به اسم توریسم پزشکی که به معنی سفر برای بهره‌مندی از قیمت پایین خدمات پزشکی یا دریافت سریع‌تر خدمات در سایر نقاط دنیاست. این نوع سفر، گاهی به کشورهایی انجام میشه که به دلیل مسائل ارزی میشه در اونجا خدمات پزشکی رو با قیمت پایینتری دریافت کرد. 
 

 

- گردشگری روستایی: مردم شهری اغلب تمایل دارن از زندگی شهری و ماشینی برای مدتی به محیطی آرام با زندگی سنتی سفر کنن. روستا و زندگی روستایی مفهومی دور از ذهن و جذابه. معمولا دو هدف اصلی برای سفر به روستا هست:

1/ فرهنگ بومی شامل معماری، گویش، پوشش، موسیقی، مراسم و...

2/ طبیعت آرام و دلچسب و محیط مناسب برای استراحت  نبودن آلودگی و استرس

گردشگری قومی و عشایری: برای دیدن آداب و سنن و فرهنگ اقوام مختلف انجام میشه. شاید این اقوام کوچ نشین باشن که گردشگران همراه اونها سفر میکنن. به دلیل وجود اقوام زیاد در ایران مثل لر، کرد، ترک، بلوچ، عرب و... این سفرها بسیار جذابه.

1979 رتبه بندی این مطلب:
5.0
برای دادن نظر لطفا وارد شوید و یا ثبت نام کنید